Ejderha ırkının kralı ve kendini üç ölümsüz krallığın en yakışıklı erkeği ilan eden Qiu Ling, elindeki davetiyeye küçümseyerek baktı.
"Gerçekten de o yaşlı adamın doğum günü ziyafetine katılmak zorunda mıyım?"
An Bai göstermelik bir gülümseme takındı. "Ne de olsa o Cennet İmparatoru. Statüsü en azından biraz saygı gerektiriyor."
"Hıh." Qiu Ling, danışmanlarından birinin şans eseri yakaladığı davetiyeyi fırlattı.
Xiang Yong, krallarının aklına başka fikirler gelmeden önce davetiyeyi aceleyle çekip aldı. Örneğin yırtıp atmak gibi. Yırtık bir davetiyeyle gelirlerse tanrılara nasıl bir izlenim verirlerdi? "Majesteleri, bir de şu açıdan bakın: Özel bir doğum günü olmasaydı ziyafet vermezdi. Yani, büyük olasılıkla birçok insan orada olacak. Sadece gidip, bir süre ortalıkta görünmeniz gerek ve sonra tekrar gitmekte özgürsünüz. Kral olmanın faydası bu. Fazla zamanınız olmadığını anlayacaktır."
"Hm." Qiu Ling hiç etkilenmiş görünmüyordu ama başka bir şey söylemedi. Zaten artık çok geçti. Her nasılsa -bu konuyu çok fazla irdelemiyordu, yoksa başka danışmanlar seçme zahmetine katlanmak zorunda kalabilirdi- davetiye tam da ziyafetin verileceği gün gelmişti. Katılmayacağını bildirmediğine göre gitmek zorundaydı, yoksa tanrıları gerçekten kızdırırdı. Bunu yapamazdı. Onlara ihtiyacı yokmuş gibi hissetse de yıllardır müttefiktiler. İşleri fazla karmaşık hale getirmeye gerek yoktu. Bir süreliğine o aptal ziyafete gitmek daha kolay olurdu.
Qiu Ling iç çekti. "Pekâlâ. O zaman gidelim."
"Majesteleri… Farklı bir şey giymeye ne dersiniz?" An Bai bir hizmetkâra eliyle işaret etti ve elindeki cübbeyi aldı.
Qiu Ling gözlerini kıstı. Bu açıkça bir tezgahtı! Bu adamlar ona haber vermeden tüm bunları ayarlamaya nasıl cüret ederlerdi! "Bu kimin fikriydi?"
An Bai hiçbir şey söylemedi ve sadece cübbeyi uzattı.
Qiu Ling homurdandı. "Ben zaten olduğum gibi yakışıklıyım. Daha fazla süslenmeme gerek yok."
"Majesteleri, bu özel bir durum." Xiang Yong cübbeyi An Bai'den aldı ve Qiu Ling'in kollarına itti. Doğrusu, onunla her şeyi tartışırlarsa hiçbir yere varamazlardı. Onu giydirmeyi, hediyesini almayı ve Cennet İmparatoru'nun önünde nazik görünmek için okuyabileceği birkaç satır öğretmeyi başarana kadar ziyafet bitmiş olurdu.
Qiu Ling cübbeye bir göz attı. Güzel bir cüppeydi. Muhtemelen bunu giymekle bir şey kaybetmezdi. "Buna ihtiyacım yok," diye tekrarladı ama üstünü değiştirmek için paravanın arkasında kayboldu.
An Bai ve Xiang Yong rahat bir nefes aldılar ve Cennet İmparatoru için seçtikleri hediyeyi hazırladılar. Qiu Ling tekrar dışarı çıktığında hediyeyi aceleyle onun kollarına ittiler ve gülümsediler.
"Harika görünüyorsunuz, Majesteleri!" Xiang Yong ona iltifat etti. "Kesinlikle oradaki en yakışıklı adam siz olacaksınız."
"Doğal olarak. Bu nedir?" Qiu Ling hediyeye şüpheyle baktı.
"Bu bir doğum günü ziyafeti olduğu için bir hediye götürmeniz gerekiyor Majesteleri." An Bai, krallarının oraya gerçekten sadece kendini göstermek için gitmeyi düşünmesi ve bunu başarır başarmaz kaçmaya çalışması ihtimaline karşı bundan bahsetmeyi ihmal etmedi. "Bir şeyler organize etme cüretinde bulundum. Bu, bazıları sadece bizim krallığımızda bulunan çiçeklerden yapılan bir şarap, bu yüzden krallığımızın bir spesiyalitesi diyebilirsiniz. Çok sert değil, bu yüzden tanrıların kadınları ve gençleri tarafından içilmeye uygun."
"Yine de o yaşlı bir adam." Qiu Ling yüzünü buruşturdu. O keçi sakallı, buruşuk, yaşlı suratı düşününce… Ahh. Gerçekten gitmek zorunda mıydı?
An Bai, krallarının son anda kararından dönmeyeceğinden emin olmak için önlem olarak kapıya işaret etti. "Ama karısına çok değer veriyor ve oğlu da kısa bir süre önce reşit oldu. Bunu onlarla paylaşıp güzel anılar yaratabilir."
Xiang Yong, "Hediyeyi sunarken bundan bahsetmek iyi bir fikir olabilir," diye hatırlattı. Krallarının hediyeyi verdikten sonra aceleyle uzaklaşıp uzaklaşmayacağını kim bilebilirdi ki? Cennet İmparatoru kesinlikle gücenirdi. Bu adam her ne kadar dostane görünmeye çalışsa da kesinlikle kendi kralları kadar asabiydi.
Qiu Ling dudaklarını büzdü. Kendisi içmeyi tercih ederdi.
Xiang Yong boğazını temizledi. "Ah, çok geç oldu bile. Acele etmeliyiz."
"Biz mi?" Qiu Ling kaşlarını kaldırdı.
"Şey, statünüzü göz önünde bulundurursak yalnız gitmeniz uygun olmaz." Doğrusu, orada olduğunuz sürece bizi utandırmayacağınızdan emin olmak istiyoruz. "Aslında en iyisi birkaç kişi daha getirmek ama o zaman da yarısında sıvışamazsınız." Garip bir şey denediğinizde ikimizin sizi engelleyememe ihtimalimize karşı. Ne yazık ki başka kimse buna hazır değildi. Yi Zan da gelebilirdi ama o başka bir görevde olduğu için bu imkânsızdı. Ah, gerçekten iç geçirmek istiyordu ama bu düşüncelerini ele verebilirdi.
"Hm. Sanırım bu doğru." Qiu Ling bu ikisinin söyledikleri hakkında daha fazla düşünmedi. Sadece şarabı mekansal yüzüğüne koydu ve odasından dışarı çıktı. Ah, bu işi hemen halledecekti. Bir hediye sunmak ne kadar sürebilirdi ki? Gidip teslim edecek, o ikisinin söylediklerinden bir iki kelime söyleyecek ve sonra hemen eve dönecekti.
En azından plan buydu. Sadece bir saat sonra bunun tam tersini düşüneceğini kesinlikle tahmin edemezdi.